Blogia
hecho sin tinta

Hasta septiembre ( más o menos )

Llevo bastante tiempo sin escribir. No sólo en este blog, sino también en mi cuaderno. No me asalta el pánico ante la página en blanco, ni estoy atravesando un bache de inspiración. Tiene que ver con el tiempo o, más bien, con su ausencia.

Me siento agobiado con algunas obligaciones que se me han presentado y que no me ha quedado otro remedio que asumir. Oigo a gente decir "pobrecito por lo que te está tocando vivir" y eso me repatea el estómago más que la suma de lo que he hecho hasta ahora. Sin embargo, no siento pena, ni rabia, ni tristeza (la mayor parte del tiempo). Es sólo que cuando tengo tiempo no me apetece pasarlo solo frente a una página en blanco, tratando de hacer que deje de estarlo. Y cuando siento su llamada, me pongo excusas (es que si no es en el ordenador, no es lo mismo) para no admitir que mis historias y yo nos tenemos que dar un pequeño respiro.

Lo siento por aquellos que aún siguen esperando historias mías para leerlas y para utilizarlas. Quizá, tras la tormenta y la calma, pueda volver a navegar.

Espero volver a escuchar vuestras críticas muy pronto.

2 comentarios

Oyros -

Gracias por los ánimos, pero del agujero ya hace un poco que he empezado a salir. La luz se está acercando y estoy casi seguro de que no es un tren acercándose :)

Lo de la birra me lo apunto. Cuando vas al piso? Ya he estado un par de veces esta semana y no te he visto (para variar :))

Siempre es un placer recibir visitas. Hasta pronto (espero)

Icaro -

trankil tio, poc a poc es fan les coses, y les d´eixe tipus no es tenen que forçar.
Si estas en un clot simplement tens q pensar q eixiras de ahi.
A vore si xarrem prompte q et dec una birra per o del projecte.
Anim xaval.